امروزه بسیاری از سازه های زیر بنایی به خصوص در کشور های در حال توسعه نیازمند مقاوم سازی سازه می باشند. قدمت ساخت، عدم انطباق با آیین نامه های جدید طراحی، تخریب در اثر عوامل خورنده طبیعی و نیز آسیب دیدگی در زلزله ها و حوادث طبیعی دیگر می تواند از جمله دلایل مقاوم سازی سازه ها به شمار آید.
ایجاد روپوش پیرامونی جهت مقاوم سازی سازه
یکی از روش های معمول جهت مقاوم سازی سازه و افزایش ظرفیت باربری ستون های بتن آرمه، ایجاد روپوش پیرامونی، جهت محدود نمودن انبساط عرضی ستون بارگذاری شده است. این شیوه علاوه بر جلوگیری از کمانش آرماتور های طولی ستون، با به تعویق انداختن جدا شدگی پوسته بتنی، انهدام ستون را نیز به تاخیر می اندازد. صفحات کامپوزیتی از جنس پلیمر های مسلح شده با الیاف موسوم به ورقه های FRP برای این کار مورد استفاده قرار می گیرند.
مقاوم سازی سازه
دورپیچ نمودن ستون های بتنی با ورقه های FRP از جمله روش های نوین مقاوم سازی سازه ها محسوب می شود. به طور کلی ۴ نوع الیاف FRP برای سیستم مقاوم سازی با FRP استفاده می شود که شامل مقاوم سازی با الیاف کربن، مقاوم سازی با الیاف شیشه، مقاوم سازی با الیاف آرامید و مقاوم سازی با الیاف بازالت می باشد.
هنگامی که ستون یا یک عضو فشاری تحت اثر بار های لرزه ای قرار می گیرد، مسئله ظرفیت جذب انرژی و شکل پذیری ستون اهمیت می‌یابد، بنابراین لازم است مقاوم سازی سازه و بهسازی ستون همراه با افزایش شکل پذیری باشد. با افزایش میزان بار وارده بر ستون، بتن تمایل دارد در جهت عمود بر جهت اعمال بار از هم باز شود. محصور کردن عرضی بتن با پوشش FRP (دور پیچ کردن) توسط افزودن لایه هایی از الیاف شیشه و کربن مقاومت نهایی ستون را تا ۲ برابر افزایش می دهد و البته تاثیر مهم تر این الیاف در افزایش ۵ برابری در ظرفیت تغییر شکل بتن است.
- ۹۷/۰۱/۳۱